چندین مطالعه بالینی تأثیر مصرف پسته اکبری سیرجان بر غلظت گلوکز را بررسی کرده اند. آنها کاهش قابل توجهی در گلوکز پلاسمای ناشتا (FPG)،در گلوکز اما نه در سطح انسولین خون، 17،23 و در هر دو سطح FPG و انسولین34 پس از مصرف پسته مشاهده کردند.
تنها 1 مطالعه متقاطع انجام شده بر روی افراد مبتلا به سندرم متابولیک بدون دیابت نوع 2، هیچ تغییر قابل توجهی در FPG یا غلظت انسولین در طول دوره رژیم غذایی غنی شده با پسته در مقایسه با دوره مداخله بدون پسته نشان نداد.
مصرف پسته اکبری سیرجان همچنین اثرات مفیدی بر کنترل دیابت دارد. در یک مطالعه تصادفی کنترل شده، مصرف آجیل مخلوط (از جمله پسته) به مدت 3 ماه در افراد مبتلا به دیابت نوع دوم، به عنوان جایگزینی برای غذاهای حاوی کربوهیدرات، برای اولین بار کاهش قابل توجهی در هموگلوبین A1c در دوز کامل آجیل در مقایسه با دوزهای نیم آجیل و مافین شاهد.
50 نتایج در یک کارآزمایی متقاطع اخیر با 48 شرکت کننده دیابتی پس از 3 ماه مصرف پسته مشابه بود. 23 مصرف پسته همچنین اخیراً به طور قابل توجهی متابولیسم گلوکز و انسولین را در بیماران پیش دیابتی افزایش داده است. بهبود وضعیت مقاومت به انسولین و سایر عوامل خطر قلبی عروقی.
علیرغم نتایج مثبت مشاهده شده برای متابولیسم گلوکز، مطالعات بیشتری برای ارزیابی اثرات طولانی مدت مصرف پسته بر مقاومت به انسولین و پیشگیری و کنترل T2DM نیاز است.
تحقیقات به طور گسترده بر روی اثرات مفید پسته بر شرایطی مانند T2DM و سندرم متابولیک متمرکز شده است. با این حال، اطلاعات بسیار کمی در حال حاضر در مورد نقش بالقوه ای که آجیل در جلوگیری از توسعه بیماری های مزمن مانند T2DM ایفا می کند در دسترس است.
به طور گسترده ای برای نقش آن در سرطان مورد مطالعه قرار گرفته است، اما تحقیقات جدید اکنون این تمرکز را به سایر بیماری ها مانند آلزایمر یا پارکینسون تغییر داده است.