در یک پرونده علامت تجاری در سال 1965، یک دادگاه استیناف فدرال به نفع شرکت رویال تاپس رای داد و مشخص کرد که اسباب بازی یویو به بخشی از سخنرانی رایج تبدیل شده است و دانکن دیگر حقوق انحصاری برای این اصطلاح ندارد.
در نتیجه هزینه‌های متحمل شده توسط این جنگ حقوقی و همچنین فشارهای مالی دیگر، خانواده دانکن نام شرکت و علائم تجاری مرتبط با آن را در سال 1968 به Flambeau, Inc که از سال 1955 مدل‌های پلاستیکی دانکن را تولید می‌کرد، فروخت. در سال 2020، Flambeau Plastics به مدیریت شرکت ادامه داد. یویوهای مدرن، برخی از آلومینیوم و فولاد ضد زنگ ساخته شده اند.
با گسترش محبوبیت در دهه‌های 1970 و 1980، تعدادی از نوآوری‌ها در فناوری یویو، عمدتاً در مورد اتصال بین ریسمان و محور، وجود داشت. در سال 1979، دندانپزشک و شخصیت مشهور یویو تام کوهن حق امتیاز ”
No Jive 3-in-1″ Yo-yo، اولین اسباب بازی یویو “take-apart” جهان را ایجاد کرد که به بازیکنان یویو امکان تغییر محور را می داد.
شرکت سوئدی بلبرینگ SKF در سال 1984 یویوهای جدید را با بلبرینگ تولید کرد. در سال 1990، کوهن یویو SB-2 را معرفی کرد که دارای گیربکس آلومینیومی بود و آن را به اولین یویو بلبرینگ موفق تبدیل کرد.
در همه یویوهای گیربکس، بلبرینگ‌ها به طور قابل توجهی اصطکاک را در هنگام چرخش یویو کاهش می‌دهند و ترفندهای طولانی‌تر و پیچیده‌تری را ممکن می‌سازند. بازیکنان بعدی یویو از این توانایی به نفع خود استفاده کردند و ترفندهای جدیدی خلق کردند که با طراحی های محور ثابت امکان پذیر نبود.
بسیاری از انواع جدید از بلبرینگ در بازار وجود دارد که از طرح اصلی و یا جنس بلبرینگ استاندارد فولاد ضد زنگ منحرف می شود. به عنوان مثال، نوع خاصی از بلبرینگ دارای یک سطح منحنی رو به داخل است تا از ساییده شدن نخ بر روی دو طرف یویو جلوگیری کند که باعث ایجاد اصطکاک ناخواسته در هنگام اجرای ترفندهای رشته پیچیده می شود.
تولیدکنندگان دیگر این را با یک سطح منحنی به داخل مشابه تکرار می کنند، اما از تغییرات جزئی استفاده می کنند. برخی از یاتاقان‌های سطح بالا از کامپوزیت‌های سرامیکی در گلوله‌های یاتاقان استفاده می‌کنند تا اصطکاک داخلی را کاهش دهند و دوباره چرخشی نرم‌تری را برای یویو ایجاد کنند.