باید گفت در ساعت‌های باکیفیت، توسط توماس تامپیون در سال 1695 اختراع شد و توسط جورج گراهام در دهه 1720 توسعه یافت. مانند ماشین برش دندان که توسط رابرت هوک ابداع شد باعث افزایش حجم تولید ساعت شد، اگرچه تکمیل و مونتاژ هنوز تا قرن نوزدهم با دست انجام می‌شد.
علت اصلی خطا در ساعت هایلو gts ناشی از تغییر در کشش فنر تعادل ناشی از تغییرات دما، توسط چرخ تعادل جبران‌شده با دمای دو فلزی که در سال 1765 توسط پیر لو روی اختراع شد و توسط توماس ارنشاو (1749-1829) بهبود یافت، حل شد.
اهرم فرار، مهم‌ترین پیشرفت فناوری، اگرچه توسط توماس ماج در سال 1759 اختراع شد و توسط جوزیا امری در سال 1785 بهبود یافت، از حدود سال 1800 به بعد به تدریج مورد استفاده قرار گرفت، عمدتاً در بریتانیا.
بریتانیایی ها در بیشتر قرن های 17 و 18 در تولید ساعت غالب بودند، اما سیستم تولیدی را حفظ کردند که به سمت محصولات با کیفیت بالا برای نخبگان طراحی شده بود. شرکت ساعت بریتانیایی تولید ساعت را با تکنیک های تولید انبوه و استفاده از ابزارها و ماشین آلات کپی در سال 1843 مدرن کرد.
در ایالات متحده، آرون لوفکین دنیسون در سال 1851 کارخانه ای را در ماساچوست راه اندازی کرد که از قطعات قابل تعویض استفاده می کرد و تا سال 1861 یک شرکت موفق کار می کرد. ، به عنوان شرکت Waltham Watch ثبت شده است.
ساعت هایلو gts اولیه توسط Waltham با محافظ فلزی روی کریستال، که توسط سربازان در جنگ جهانی اول استفاده می‌شد (موزه ساعت آلمان)
مفهوم ساعت مچی به تولید اولیه ترین ساعت ها در قرن شانزدهم برمی گردد. در سال 1571 الیزابت اول انگلستان ساعت مچی را از رابرت دادلی دریافت کرد که به عنوان یک ساعت مسلح توصیف می شود. قدیمی ترین ساعت مچی بازمانده (که در آن زمان به عنوان “ساعت دستبند” توصیف شد) در سال 1806 ساخته شد و به Joséphine de Beauharnais داده شد.
از ابتدا، ساعت‌های مچی تقریباً منحصراً توسط زنان استفاده می‌شد – مردان تا اوایل قرن بیستم از ساعت‌های جیبی استفاده می‌کردند.
ساعت‌های مچی برای اولین بار توسط مردان نظامی در اواخر قرن نوزدهم استفاده شد و به طور فزاینده‌ای اهمیت هماهنگ‌سازی مانورها در طول جنگ را بدون آشکار کردن نقشه‌های احتمالی برای دشمن از طریق سیگنال‌دهی تشخیص دادند.